Antía é unha nena galega que vai merendar ao parque. Wamba é un mozo do Congo que vende de todo no Top Manta para poder sobrevivir. Unha carreira, un tropezo e un bocadillo van unir as súas vidas e van compartir o que nese momento levan enriba : Antía, a súa merenda, e Wamba, as súas historias.

Ao longo do espectáculo, Wamba contaralle a Antía catro historias que falan de África e de Europa, do que nos sobra e do que nos falta, de compartir de verdade, de valorar o importante, de rir, de mirar con esperanza ao futuro… contos para bailar e cantar, para xogar, pero tamén para sentir e pensar.

Todo fiado coa voz de Wamba e un refrán de súa avoa : o río énchese de regatos pequenos.

Na casa de Lila ultimamente hai bastantes problemas. Tantos que Lila, seu pai e súa nai teñen que deixar a súa casa e ir á da avoa.

Pero o peor aínda estaba por chegar. Unha noite Lila, metida na cama con súa avoa, comeza a soñar en branco e negro. Os seus soños quedaran sen cores!

Menos mal que alí estaba a avoa e un vello libro cheo de cores e de contos para soñar, rir e volver a crer que os problemas teñen solucións e os nosos soños poden ter todas as cores que queiramos.

Neste espectáculo veremos obxectos reciclados e cotiás cobrando unha nova vida e axudándonos a contar estas historias : unha maleta convertida nunha casa, unha familia de trapo, un libro de retais de telas, cintas de cores, un funil, un plumeiro…

E tamén lle faremos participar ao público, cantando e bailando, axudando a rematar os contos e devolvéndolle a alegría a Lila.

Todo comezou hai anos, nun parque. Antía era unha nena galega e Wamba un rapaz do Congo. Chocaron e compartiron o que tiñan : Antía a súa merenda e Wamba as súas historias. E aí comezou un camiño. Pero botarse a andar pola vida é o que ten : que dás moitas voltas!.

…E agora os seus camiños separáronse. Antía é unha cooperante na aldea de Wamba, en África, e Wamba percorre Europa buscándose a vida. Aínda que no fondo os dous andan o mesmo camiño : o seu.

Reciclaxe, música, amizade, historias… Aldeas de xigantes, animais que cantan para entenderse, unha fonte sen auga por culpa do cu dun xigante, unha aldea que canta cun caldeiro…

Contos que comparten Antía e Wamba, África e Europa, para aprender a compartir, a afrontar os problemas con optimismo, a resolvelos falando… ou mellor aínda : cantando!.

Sen parar nunca o ritmo dos pés, porque neles está o ritmo do noso camiño.

Atención! Esta contada está en obras. Si : está sen acabar. Pero non vos preocupedes. Temos un andamio, tubos de antenista, unha guitarra eléctrica cun looper, unha batería cun capacho e un caldeiro, ferramentas… e a axuda do inestimable público.

Malo será que entre todos non acabemos estes contos cheos de música e ritmo. Contos de osos tristes, de extraterrestres que viaxan en caldeiros de fregar, de cans de palleiro que se convirten en superstars…

A nova tolería de Brais das Hortas. Contos, música, títeres, instrumentos con obxectos e moita interacción co público.

A hora azul son catro contos que veñen de Marrocos, de Alxeria, da Galicia… de calquera parte do mundo e de todas á vez. Contos de mulleres valentes en tempos difíciles, festas nunha aldea galega, lendas marroquís de pan e cheiriños sabrosos…

Historias ao son da guitarra portuguesa, do laúde árabe, da darbouka, do caixón flamenco e das karkaba.

Ideais, valores, cartos, historias de amor entre as areas do Sáhara e o torreiro de Chandebrito.

Sen caer en tópicos sobre a solidariedade e a cooperación, CONTOS COAS MANS ABERTAS é un espectáculo cheo de esperanza, de humor, de amor, de realidade, de pequenas loitas posibles e de grandes soños no horizonte. Contos para mellorar o mundo, para entendelo mellor, para traballar por el. Sempre coas nosas mans, as que temos, as que tanto valen : as nosas mans abertas.

Xirando en torno á idea das mans, pola nosa imaxinación irán pasando mulleres maiores dunha aldea galega que aprenden a andar en bicicleta, cooperantes, guerrilleiros sandinistas, vacas e unha tribu de bosquimanos cun curioso convidado…

Todo misturado cun ritmo entretido, próximo e emocionante. Sempre aliñado cun pouco de retranca, misterio e ilusión e o son da música en directo, desta vez coa guitarra.

Contos de mortos que non están tan mortos, da Santa Compaña que non eran tan santa, de aparecidos e visións… de todas estas cousas que rodean a vida e a morte en Galicia, e das que nunca está de máis falar un pouco. Porque o mundo cambia.

O noso mundo, o dos vivos… e quen sabe se o dos mortos tamén cambiou!

Porque, aínda que haxa luz eléctrica, nunca se sabe onde se che pode aparecer algo…